İngiliz müellif Jere Van Dyk, 2008’de Taliban tarafından yakalanıp Afganistan ve Pakistan ortasındaki bir bölgede 45 gün boyunca hapsedildiğini ve buradan nasıl kurtulduğunu anlattı.
Daily Star’ın aktardığına nazaran, 45 gün süren “çileli” rehin günlerinden bahseden Jere Van Dyk, “sahte infazlara” katlanmak zorunda bırakıldığını, lakin yüreğini toplayıp “katilinin gözlerinin içine bakmayı başardığını” söyledi.
Van Dyk, yaşadıklarına ait şunları kaydetti:
“Kaçırıldığınızda ve gözleriniz bağlandığında olan şey, her şeyin ansızın ilkel bir biçimde değişmiş olmasıdır. Öleceğimi biliyordum, beni öldüreceklerini biliyordum, başımı keseceklerini biliyordum ve siz bunu kabul ediyorsunuz. Yapabileceğim hiçbir şey yok, yalnızca bunu aşikâr bir saygınlıkla yapmak zorundayım. Her şey kadar, hatta daha fazla öğrendiğim şey, acının ne kadar süreceği, ölmeden evvel ne kadar süreceği. Endişelendiğiniz tek şey bu.”
“İÇİMDEN ‘İŞTE ARTIK ÖLDÜM’ DEDİM”
Van Dyk, 2007 yılının sonlarında Times Books’la yaptığı bir mutabakat uyarınca, yabancılara yasak olan ve haritada boş bir alan olarak görülen, El Esas ve Taliban’ın karargâhı olduğu öne sürülen Pakistan’ın Afganistan hududundaki Aşiretler Bölgesi’ne (FATA) gitmişti.
İki müdafaası ve bir iş arkadaşıyla birlikte yolda giderken Taliban mensupları tarafından yakalanmasına ait konuşan Van Dyk, “Vadiye girerken başımı kaldırdım ve bir kayanın ardında siyah bir belirti gördüm ve içgüdüsel olarak bunun bir keçi ya da kara koyun olmadığını anladım” dedi.
Van Dyk, “Sonra midemde bir çukur oluştuğunu hissettim, her yanımı endişe kapladı ve sonra birden o siyah renk belirdi, siyah sarıklı bir adam tüfeğini havaya kaldırarak ayağa kalktı. Yaklaşık 12 adam geldi, dağıldılar, aşağı inin diye bağırarak bu yoldan aşağı koştular. Ben içimden ‘işte artık öldüm’ dedim” diye konuştu.
“BAŞIMIN KESİLECEĞİNİ DÜŞÜNDÜM”
Taliban militanlarının, kendisinin Afgan olmadığını anlayıp gözlerinin bağlandığını ve yanındakilerle birlikte bir zirveye çıkarıldığını aktaran Van Dyk, “Gözleriniz bağlandığında tüm güç ve bağımsızlık hissinizi kaybedersiniz. Büsbütün gözlerinizi bağlayanların insafına kalmışsınızdır. Babamı, erkek ve kız kardeşimi düşündüm, annem ölmüştü. Sonra şakağıma bir tüfek dayadılar. Kendi ortalarında konuştuktan sonra tüfeği kaldırdılar. Mezbahada kesilmeyi bekleyen bir koyun gibiydim” dedi.
Ardından bir otomobile bindirilerek, birkaç saat dolaştırıldığını ve sonunda sonunda yeniden bir dağın zirvesine götürüldüğünü anlatan Van Dyk, burada “başının kesileceğini düşündüğünü” kaydetti.
Zorlu rehin günlerinde geçersiz infazlarla karşı karşıya kaldığını belirten Van Dyk, yaşadığı bir uydurma infaz olayından bahsederek, “Odada 20 kişi vardı. Bana, kendi kameramı elimden alarak ‘bunu nasıl açacağım’ dedi. Bana gerçek kamerayı itti. Ne olacağını biliyordum ve ‘oh, beni sinemaya almak üzeresiniz ve kendi infazımı sinemaya almanıza yardım etmemi istiyorsunuz’ diye yakındım” tabirlerini kullandı.
“KATİLİMİN GÖZLERİNİN İÇİNE BAKMA YÜREĞİ GÖSTERDİM”
Odada, bir Taliban militanı tarafından yeniden kendisinin başına silah doğrultulduğunu ve gerisindeki bir militanın da büyük bir bıçak çıkardığını lisana getiren Van Dyk, kolunu kaldırır kaldırmaz indirdiklerini söyledi.
Van Dyk, “O anda o gece hayatımın en makûs gecesiydi, tıpkı vakitte tahminen de hayatımın en güzel gecesiydi. Demek istediğim, iştirakin gözlerinin içine bakma hamasetini gösterdim, zira adam bana baktı, bakmaya devam etti ve savaşmaya istekli olduğumu biliyordum” diye konuştu.
Van Dyk, 1,5 milyon dolarlık fidye teşebbüsü ve esir takasının akabinde, rehin alınmasından altı buçuk hafta sonra özgür bırakıldı.
Taliban tarafından rehin alındığı günleri kaleme döken Van Dyk, yaşadığı tüm olayları “Esir: Taliban’ın Tutsağı Olarak Geçirdiğim Zaman” isimli kitabında yazdı.