Bir şirkette Tıbbi İlaç Mümessili olarak çalışan genç, aşı olmadığı gerekçesiyle kovuldu. Hakkını aramak için İş MAhkemesi’nin kapısını çalan mağdur genç, 6331 Sayılı İş Sıhhati ve Güvenliği Kanunu’nun 4. Hususuna destek gösterilerek aşı olması için 3 gün süre verildiğini ve aşı olmadığı takdirde iş akdinin geçerli sebeple feshedileceğinin bildirildiğini, o tarihte Covid-19’a yakalandığını bildirdi.
Aşı olması için en az üç ay geçmesi gerektiğini, bütün bunlar olmasa dahi patronun aşı olmayı zarurî tutarak aksi durumdan ötürü işten çıkarma yapmasının rastgele bir tüzel desteğinin olmadığını öne sürdü. Karantinası biter bitmez işinin başına döndüğünü lakin iş kontratının feshedildiğini belirterek işe iadesi talep etti. Davalı şirket avukatı ise patronun pandemi nedeni ile İnsan Kaynakları Müdürlüğü aracılığı ile tüm çalışanlarından ve davacıdan aşı yaptırmalarını talep ettiğini, davacının aşıya karşı olduğunu davalı şirketin İnsan Kaynakları Müdürüne telefon ile bildirdiğini öne sürerek davanın reddini istedi. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Davalı şirket kararı istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi emsal nitelikte bir karara imza attı.
Kararda şöyle denildi:
“Covid-19 geçirmiş risk kümelerine 21/07/2021 tarihli genelge ile üç ay sonra aşı uygulandığı, başka bir deyişle karantina bitiminden sonra 3 ay içerisinde aşı yapılmasının mümkün bulunmadığı belirtilmiştir. Davacının iş bu süreç içerisinde aşı olmadığı münasebeti ile işten çıkarıldığı dolayısı ile fesih sürecinin hukuka uygun yapılmadığı, bununla birlikte aşı olmadığı tez edilen davacıya alternatif çalışma formüllerinin sağlanmadığı ortadadır. Yıllık fiyatlı müsaade kullanması teklifinde bulunulmadığı, ihtar ve ihtarname dışında alternatif tahlil yollarına gidilmeksizin iş mukavelesinin salt bu nedenle feshedildiği arnlaşılmaktadır. Her ne kadar davalı bu konuda kelamlı olarak davacıya farklı çalışma sistemlerinin önerildiğini söylemiş ise de kelamlı olarak alternatifler arandığını takviyeler evrakta kanıt de olmadığı, tüm bu nedenlerle feshin geçersiz olduğu ve işe iade kararında metot ve yasaya terslik bulunmadığı değerlendirilmiştir. Birinci derece mahkemesi kararının, maddi vakıa, yordam ve yasaya uygun olduğu, istinaf sebep ve münasebetinin yerinde olmadığı anlaşılmakla davalı tarafın istinaf müracaatının temelden reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.”
Öte yandan davalı şirket avukatı kararı Yargıtay’a taşıdı. Yargıtay’ın belgeyi onaması durumunda karar emsal teşkil edecek.