Eyüpsultan’da yaşayan Dilek Acu (41), 2009 yılında tanıştığı Ahmet Çelik ile dini nikah kıyarak evlendi. Çiftin bu birlikteliğinden 2010 yılında çocukları dünyaya geldi. Alkol bağımlısı olduğu öne sürülen Çelik, argümana nazaran eşine gebeyken şiddet uygulamaya başladı.
Defalarca şikayetçi olan Acu, tehditlerine dayanamayıp doğum yaptıktan sonra Çelik’ten ayrıldı. Bu mühlet zarfında Acu, Çelik’ten tekrar şikayetçi oldu. Yaklaşık 10 yıl sonra 2020 yılında işsiz kalan Acu, Çelik’in ailesinin yaşadığı konutun karşısında Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ilişkin bir toprakta, tek katlı bir mesken yaparak kızıyla birlikte yaşamaya başladı.
EVİNİN ÖNÜNE BARİKAT KURDU
Çelik kendisiyle tekrar evlenmek istedi. Çift tekrar birlikte yaşamaya başladı. Argümana nazaran Çelik, alkol kullandıktan sonra eşi ve kızına şiddet uyguladı. Kızını can güvenliği için çocuk esirgeme yurduna veren anne Acu, kendisi için de uzaklaştırma kararı talep etti. Yıllardır esir hayatı yaşadığını söz eden Acu’nun konutuna taktırdığı kamera sistemi de Çelik tarafından parçalandı. Son olarak geçen hafta Dilek Acu’yu darbederek bıçakla kolunu çizdi. 9 Haziran’da uzaklaştırma kararı iptal edilen Acu, kendisini korumak için demir kapı yaptırdı, konutunun önüne barikat kurdu. Acu, yıllardır yaşadığı kabus dolu günleri anlatarak, Çelik’in ceza almasını talep etti.
“KAPIMDA BIÇAK BİLİYOR, ‘SENİ KESECEĞİM’ DİYOR”
Dilek Acu, yıllardır şiddete maruz kaldığını belirterek, “2009 tarihinde Ahmet Çelik ile tanıştık. Kendisi bana resmi nikah yapmadı. Dini nikah ile birlikte yaşamaya devam ettik. Bir sene dolduktan sonra ben gebe kaldım. Daha sonra ben alkolik olduğunu öğrendim. Gebeyken şiddete uğradım, sabrettim. Çocuğum doğduktan sonra bir bakıcıya bırakırım kendim çalışırım diye düşündüm. Çocuğum doğduktan sonra birkaç ay daha birlikte yaşadık, sonra ayrıldım. Yıllar sonra ben, pandemi devrinde işsiz kaldım. İşsiz kalınca ailesinin konutuna yakın bir yerde depo üzere bir alanım vardı, tapusu olmayan işgalci olarak olduğum. Oraya geldim, annesine de sorarak kendime bir alan yaptım. Bu oturduğum meskenden bahsediyorum. Ben burayı yaptırınca kendisi gelip benimle barışmaya çalıştı. Kendisine tedavi görmesini söyledim, ortak bir çocuğumuz var. Daha sonra bana ve kızına şiddet uygulamaya başladı. Ben de kendisini istemedim. Bu defa kendisi ve ailesinden şiddet gördüm. Yaklaşık 6 yıldır süren davalarım var. Yakamı kurtarmak istiyorum. ‘Kadına şiddet var’ diyorlardı, ben inanamıyordum. ‘Bir insan birini istemezse nasıl bu türlü bir şey yaşıyor’ diye inanamıyordum. Ben işin içine girdikten sonra, nitekim böyleymiş. Polis gelip tabirini alıyor, sonra hür bırakıyorlar. Ben yediğim dayak ile, konutumuz basılması ile kalıyorum. Artık bıktım, bu ülkede adalet yok mu? Gece konutumun etrafını yumrukluyor. Elektrikleri kapatıp sus pus oturuyoruz. Polis gelince kaçıyor, ‘Ben yapmadım’ diyor. Kapımda bıçak biliyor, ‘Seni keseceğim’ diyor. Meskenime girerken saçlarımdan tuttu aşağıya kadar sürükledi. Bıçakla kolumu çizdi” formunda konuştu.
“BEN BİR MEYYİT ADAYIYIM”
Dilek Acu, “Ben nefes almak istiyorum. Yaşama hakkımı kullanmak istiyorum. Kimseye bir borcum yok. Konutuma rahat girip çıkmak istiyorum. Tahminen bu benim vereceğim son röportaj, ben bir meyyit adayıyım. Ben çocuğum için yaşamak istiyorum. Kimsem olmadığı için tepemde fink atıyor. Erkek adaleti olmamalı. Ben onun parasıyla geçinmiyorum. Benim konutumun kapısının önüne baraka çaktılar. Benim camlarımı kaldırım taşlarıyla kırdılar. Kapım hapishane kapısı üzere. Kendimi korumak için kapıyı bu türlü yaptım, elektrik panolarımı kırdı. Ben burada nitekim esaret altındayım” diye konuştu.
