Manisa’nın Yunusemre ilçesine bağlı 20 haneli kırsal Beydere Mahallesi’nden çıkarak Fransa’nın kıymetli üniversitelerinden birinde doktorasını tamamlayan Sultan Çetinkaya Tahtacı, hayat öyküsüyle örnek oldu.
Havva ve Ramazan Çetinkaya çiftinin 4 çocuğundan 3’üncüsü Sultan Çetinkaya Tahtacı’nın babası ortaokula gitmesine müsaade vermedi. İçindeki okuma sevgisi dinmeyen Tahtacı, babasından zımnî okumaya karar verdi.
23 YAŞINDA MEZUN OLDU
Yumurta, tereyağı ve fesleğen satarak 17 yaşında açık öğretim üzerinden ortaokula başlayan Tahtacı, liseyi de büyük zorluklarla tekrar açık öğretim üzerinden tamamlayarak 23 yaşında mezun oldu.
OKUMAK İÇİN KONUTU TERK ETTİ
Okumak için meskeni terk edip Manisa’ya giden Tahtacı, yazın çalıştığı domates fabrikasından kazandığı parayla dershaneye gitti. Üniversite imtihanında İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Türk Lisanı ve Edebiyatı Kısmı’nı kazanan Çetinkaya, üniversite 3’üncü sınıfta Erasmus Projesi’yle Fransa’ya gitmeye hak kazandı.
1 yıl okuduktan sonra ülkeye dönerek lisansını bitiren Tahtacı, daha sonra Fransız Edebiyatı’nda yüksek lisansını tamamladı. Bir vakıf üniversitesinde okutman olarak misyona başlayan Tahtacı, doktora için Sorbonne Üniversitesi’nin Grand Ekolü olan EPHE’den kabul gördü. 6 yılın akabinde doktorasını tamamlayan Tahtacı, hudut ötesine taşıdığı başarısıyla, “Kız çocukları okuyamaz” diyenlere ders verdi.
KİTABINDA YAŞADIKLARINI ANLATTI
Yaşadığı Paris’te evlendiği Ayhan Tahtacı ile hayat kuran Sultan Çetinkaya Tahtacı, muvaffakiyet öyküsünü Türkiye’deki çocuklara ilham, umut ve motivasyon kaynağı olması emeliyle ‘Okulsuz köyden Sorbonne’na isimli kitabında anlattı.188 sayfalık kitap, internet üzerinden satışa sunuldu.
Yaşamını sürdürdüğü Fransa’dan, Beydere Mahallesi’ndeki ailesinin konutuna ziyarete gelen Sultan Çetinkaya Tahtacı, kitabına dair açıklamalarda bulundu.
“GİZLİCE ORTAOKULU BİTİRDİM”
Tahtacı, “Okulu olmayan bir köyde doğup büyüdüm. Büyük bir okuma ve diğer kültürleri tanıma merakım vardı. Bu merakımın önüne geçemiyordum. Köyden tek çıkış yolu benim için okumaktı. Hem köyümüzde okul olmadığı hem de ailem istemediği için uzun yıllar eğitimden uzak kaldım. Yıllar sonra 17 yaşında gizlice ortaokulu bitirdim. Daha sonra lise ve akabinde girdiğim üniversite imtihanında İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Türk Lisanı ve Edebiyatı Kısmı’nı kazandım. Yazın fabrikada çalıştım, tereyağı, köy yumurtası ve fesleğen sattım. O paralarla kitaplarımı aldım ve okula gittim. Çok kuvvetli bir eğitim hayatım oldu lakin ben asla inancımı kaybetmedim, başaracağıma inandım. Çalışırsam bir gün istediğim yere gelebileceğime inandım” dedi.
KÖYLÜ KIZININ IŞIĞA TIRMANMA GAYRETİNİ ANLATTIM”
Okumak ve hayallerine kavuşmak için yıllarca uğraş verdiğini belirten Tahtacı, “Yıllarca çabaladım ve çalıştım, hayal ettiğim üzere dünyanın en uygun üniversitelerinden olan Sorbonne Üniversitesi’nde doktoramı bitirdim. Çaba verdiğim uzun yolda, birçok mahzurla karşılaştım ve çok kahırlar çektim. Bu manileri teker teker aştım. Bu yolda öğrendiklerimin ve deneyimlerimin benimle mezara girmesini istemedim. Öğrendiklerimin, Türkiye’deki pek çok kız çocuğuna yardımcı olacağını, ilham ve motivasyon olacağını düşündüğüm için kitaplaştırdım. Kitabımda kör kuyulara düşmüş bir köylü kızının ışığa tırmanma gayretini anlattım. İğneyle kuyu kazarak, bu ışığa nasıl ulaştığını anlattım. Kitabı Türkiye’deki okumak isteyen ve ‘Ben ne yapabilirim?’ diye çaresiz olan genç kızlara armağan ediyorum. Okuduklarında hiçbir özelliği olmayan bir köylü kızının neler başarabileceğini görüp, onlar da motive olacaktır. Şayet motivasyona gereksinimleri varsa, bu kitabın onlara ilaç üzere geleceğine inanıyorum” dedi.
“GURUR DUYUYORUM”
Maddi imkansızlıklardan ötürü kızının okumasına karşı olduğunu lakin her türlü zorluğa karşın elde ettiği muvaffakiyetle gurur duyduğunu lisana getiren Ramazan Çetinkaya ise “Maddi imkansızlıklar nedeniyle karşı çıkmıştım ancak pürüzlerin tümünü tek başına aştı, tüm zorlukları yendi. Kızımla gurur duyuyorum. Kızım olduğu için minnettarım” diye konuştu.
