AKP iktidarları devrinin birinci başlarında hükümetin YAŞ üyeleri, komuta kademesiyle “irtica” nedeniyle ihraç edilenler yüzünden aykırı düşmeye başladı. Alınan kararlara daima şerh konuldu. Şerh koyma hali, “kararlara mahkeme yolunun açık olmaması” münasebeti gösterildi. Daha sonra FETÖ olan Fethullah Gülen yapılanması ile bu noktada da birliktelik sergilendi. İhraçlar yüzünden her YAŞ toplantısı gergin geçiyordu. Darbe teşebbüsüyle de Türk Silahlı Kuvvetleri’ne (TSK) sızmış FETÖ’cülerin gereğince tasfiye edilemediği sonradan ortaya çıkmıştı. Fakat kendilerine sağlanan siyasal takviye, Ergenekon, Balyoz üzere davalarla simgeleşmişti. Bu davalar TSK’nin adeta, makul hedefler için “yeniden yapılandırılması” üzere de kullanıldı.
AKP iktidarının 17-25 Aralık sürecinden sonra cephe aldığı Gülen yapılanması, bilhassa “askeriyede” zayıflatılamadı. Korgeneral altı rütbelerde, işçi ve istihbarat kısımlarında varlıkları hakimiyet boyutuna gelmişti ve bu yapıları darbe teşebbüsüyle ortaya çıktı. FETÖ, TSK’nin bütün yerleşik geleneğini kullanarak üniteleri ele geçirme taktiği izlemiş, cumhurbaşkanının yaverlerinin tamamı bu yapıdan oluşmuş, komuta kademesinin buyruk subayları, özel kalemleri kumandanları FETÖ ismine izler noktasına gelmişti. “Personelci subay” olmak, Özel Kuvvetler’de misyon almak, kurmaylık, yurtdışı misyonlar ve öğretmen subaylıklar neredeyse büsbütün ele geçirilmişti. FETÖ, komuta kademesi ve genelkurmaylığa giden yolu da keşfetmiş, bu gayeye yanlışsız süratle ilerliyordu, darbe teşebbüsü gerçekleşti.
YERLEŞİK GELENEKLER
TSK’de o denli gelenekler yerleşmişti ki Kara Harp Okulu’nda öğrenciler dahi kendi periyotlarından genelkurmay lideri çıkıp çıkmayacağı hesapları yapardı. Askerlikte öne çıkan, süratle yükselen subaylar evvel kurmay, sonra general ve daha sonra komuta kadamesine hazırlanırdı. Karacı korgeneraller üzerinden hangisinin genelkurmay talihi olduğu üzerine tartışmalar yapılırdı. Birinci sıradan terfi edenler, evvel İstanbul’daki Birinci Ordu Komutanlığı’na akabinde Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na atananların son durağı daima Genelkurmay Başkanlığı olurdu.
DARBE VE DEĞİŞİM
FETÖ’cü darbe teşebbüsünün akabinde bütün gelenekler yerle bir oldu. Askeri liseler, askeri hastaneler, harp akademileri kapatıldı. Yerine Ulusal Savunma Üniversitesi kuruldu, harp okulları bu üniversiteye bağlandı. Aslında üniversite kurma fikri uzun mühletten beri tartışılan bir mevzuydu, darbe teşebbüsü vesile oldu.
“Bir daha darbe teşebbüsü olmasın” mantığıyla genelkurmay liderinin protokoldeki yeri değiştirildi, kuvvet komutanlıkları MSB’ye bağlandı. Sonra da mevcut genelkurmay lideri, ulusal savunma bakanı oldu. Hulusi Akar’ın akabinde Genelkurmay Lideri iken Ulusal Savunma Bakanı olan ikinci kişi Yaşar Güler oldu.
Kuvvet komutanlıklarına, öteki birlik kumandanlarına yapılan atamalarda rütbe zorunlulukları kaldırıldı. Kuvvet kumandanları ekseriyetle ikişer yıl yapılırdı, bu mecburilik yok oldu. Bu misyonlarda üç yıl kalan da oldu bir yıl kalan da… Tanınmış generallerden kimileri misyonsuz rütbede bekletilmesi uygulaması yaşandı. Atamalarda siyaset ile ahenk ön plana çıktı.
Kamuoyunun YAŞ’a olan ilgisi azalmıştı. Son YAŞ toplantısından bir kısım basının beklentilerinin bilakis kararlar çıktı. Güler’in bakan olmasıyla genelkurmaya vekalet eden Kara Kuvvetleri Kumandanı Orgeneral Musa Avsever, emekliye sevk edildi. Esasen cumhurbaşkanının yetkisi olmasına rağmen asaleten değil, vekaleten atanmıştı. Hava Kuvvetleri Kumandanı Atilla Gülan bu makamda bir yıl kalabildi. Hem genelkurmay lideri hem de kara kuvvetleri kumandanı 81 devreli oldu.
Genelkurmay Başkanlığı’na atanan İkinci Ordu Kumandanı Orgeneral Metin Gürak’ın en bariz özelliği “yüzde yüz” askerlik olarak öne çıkıyor. Öbür bir özelliği ise daha değerli olabilir. Bunu kararın açıklanmasının akabinde FETÖ’cü hesapların yansısından anlamak lazım. Orgeneral Gürak’a çabucak iftiraya başladılar. Kendisinin bu kümeye müsamaha düzeyinin katiyetle “sıfır” olduğu biliniyor.
Yaptığı misyonlar nedeniyle Türkiye’nin askeri ihtiyaçlarını en yakından, uygulamadan biliyor. Irak’ı, Suriye’yi, terörle çabayı, hatta Libya’yı ve Karabağ’ı…
Sakinliğini ve ketumluğunu da anımsatmak gerekir. “Ağzından gereksiz bir sözcük dahi çıkmaz” denirse abartı olmaz. FETÖ’nün darbesi yüzünden “Milli ordu” ve “Meclis ordusu” nitelikleri yara alan TSK, bu iki özelliği güçlendirilerek geleceğe hazırlanmalı.
