Eşi epilepsi hastalığından hayatını kaybeden Hasret Dur, 2017 yılında zihinsel engelli kızları Zeynep (23) ve Sinem (17) ile Keçiören Belediyesi tarafından, hayırsever İ.H.İ.’nin Bademlik Mahallesi’nde 4 katlı binanın giriş katındaki konutuna yerleştirildi.
Engelli kızlarıyla 5 yıldır konutta kira fiyatı ödemeden oturan Hasret Dur’a, ‘Yetim ve Öksüzler İçin El Ele Derneği’ tarafından tahliye ihtarnamesi gönderildi. İhtarnamede, Hasret Dur’un 1 Temmuz 2017’den itibaren oturduğu kelam konusu dairenin eski maliki İ.H.İ. tarafından Yetim ve Öksüzler İçin El Ele Derneği’ne bağışlandığı belirtildi.
DERNEKTEN İHTARNAME
Dairenin derneğe bağışlandığına ait tapu senedi de eklenen ihtarnamede şöyle denildi:
“Anılan taşınmaza ait olarak tarafınıza süreksiz ikamet müsaadesi verilmiş olmakla bir arada, ikamet müsaadesi müddeti 7 Temmuz 2023 tarihinde sona ermiştir. Tıpkı halde konutta kalmanıza sebep olabilecek kiracılık yahut bir diğer birebir hak oluşturucu süreç de kelam konusu değildir. İkamet izninizin müddeti dolmuş olduğu halde ve de kelamlı olarak tekraren konutu tahliye etmeniz gerektiği tarafınıza bildirilmiş olmasına karşın hali hazırda konutta oturmaya devam etmeniz Türk Ceza Kanunu’na nazaran ‘haksız el atma’ kabahatini işlemeniz manasına gelmektedir. Birebir biçimde bu hareketiniz maddi manevi tazminatı ve fiyatsız kullanımdan ötürü ecri misil davası açılmasını gerektirir niteliktedir. Kelam konusu taşınmazın derneğimize kayıtlı olan takviye olduğumuz gereksinim sahibi ailelerin acil barınma muhtaçlığı ve dernek faaliyetleri için kullanılması mecburî ve gereklidir. İhtarnamenin çekildiği tarihten itibaren 15 gün içinde daireyi tahliye etmenizi, aksi halde ‘haksız el atma’ sebebiyle tahliye davası ve Cumhuriyet Başsavcılığı’na kabahat duyurusunda bulunacağımızı ihtar ederiz.”
“BEN İKİ ENGELLİ ÇOCUĞUM İLE NEREYE GİDEYİM?”
Evde oturmaya devam eden Hasret Dur, çocukları için aldığı konutta bakım parası ile yalnızca muhtaçlıklarını karşılayabildiğini söyledi. Mesken kirası ödeyecek gücü olmadığını belirten Hasret Dur, şöyle konuştu:
“Benim öz anne ve babam bildiğim bireyler yıllar sonra ‘Biz senin öz ailen değiliz, git anneni babanı bul’ diyerek, beni evlendirdiler. Bir daha da yüzlerini görmedim. Büyük kızım Zeynep yürüyor; lakin ellerini kullanamıyor. Küçük kızım ise belden aşağısını kullanamıyor. Çocuklarım için aldığım 8 bin 600 TL meskende bakım parası bez ve ilaç masraflarına gidiyor. Kızımın kullandığı ilaçlardan birini SGK karşılamadığı için kendi cebimizden ödemek zorunda kalıyoruz. İki engelli çocuk ile geçim güç. Artık bizi meskenden çıkarmak istiyorlar. Ben artık iki engelli çocuğum ile nereye gideyim? Beni bahtıma terk ettiler. Ben kira mı ödeyeceğim yoksa çocuklarımın karnını mı doyuracağım? Kendim için hiçbir şey istemiyorum, yalnızca yavrularım için huzurlu, sıcak bir yuva istiyorum. Bir anne olarak benim misyonum çocuklarıma bakmak. Çocuklarım benim için her şeyden daha kıymetli. Şu anda çok çaresizim. Bir çıkmaza girdim.”
Dernek yetkilileri ise mevzuyla ilgili açıklama yapmak istemediklerini söyledi.
