Yapılan yeni bir araştırmada, 3 binden fazla insanın genomik tahlili, insan cetlerinin toplam nüfusunun 117 bin yıl boyunca yaklaşık 1.280 bireye düştüğünü gösterdi.
Bilim insanları, insan cetlerinin soyunu tüketmeye yaklaşan bu duruma, çok bir iklim olayının yol açmış olabileceğine inanıyor.
Bu düşüşün, global iklimde buzullaşmaları uzun vadeli olaylara dönüştüren değerli değişiklikler, deniz yüzeyi sıcaklıklarında azalma ve Afrika ve Avrasya’da muhtemel uzun bir kuraklık periyoduyla tıpkı vakte denk geldiği görülüyor. Araştırmacılar, vakit aralığının tıpkı vakitte fosil kayıtlarında nispeten boş bir periyoda denk geldiğini söyledi.
İtalyan Antropolog Prof. Giorgio Manzi, “Çalışmamızda ortaya çıkan sayılar, şu anda yok olma riski altında olan tiplerin sayılarıyla örtüşüyor” dedi.
Bununla birlikte, Manzi ve meslektaşları, darboğazın varoluşsal baskılarının, kimilerinin çağdaş beşerler ile Neandertaller ve Denisovalıların ortak atası olduğuna inandığı yeni bir çeşidin, Homo heidelbergensis’in ortaya çıkışını tetiklemiş olabileceğine inanıyor.
“AFRİKA’DAKİ FOSİL KAYITLARI YOK DENECEK KADAR AZ”
Manzi, “Yaklaşık 900 bin yıl evvel, Afrika’daki fosil kayıtlarının yok denecek kadar az olduğunu biliyoruz, halbuki hem öncesinde hem de sonrasında daha fazla sayıda fosil delilimiz var. Birebir şey Avrasya için de söylenebilir. Örneğin, Avrupa’da yaklaşık 800 bin yıl evvel Homo antecessor olarak bilinen bir tıp var ve akabinde yaklaşık 200 bin yıl boyunca hiçbir şey yok” dedi.
İngiliz Prof. Chris Stringer, birinci insanların fosil kayıtlarında global bir “boşluk” olduğuna dair ikna edici ispatlar bulunmadığını, bunun da insan cetlerinin yok olmanın eşiğine gelmesine neden olan şeyin daha mahallî bir olgu olma ihtimalini artırdığını söyledi.
Stringer, “Belki de bu durum, Afrika’nın çölle çevrili bir bölgesinde sıkışıp kalmıştı” sözlerini kullandı.